Camerig
17.02.2019
De eerste wandeltocht van 2019. Midden februari en wat een weer. Volop lente in de winter. De steeds vaker en luider klinkende noodkreten rond de klimaatsverandering geven zo’n onverwachte topdagen toch een klein donker randje. Het hoort op 17 februari nog niet zo’n excellent weer te zijn. Het zal vandaag tot 16°C worden.
Nadat ik Lisa aan het zwembad in Geel heb afgezet voor een dagje wedstrijdzwemmen, rij ik door naar het Zuid-Limburgse Heuvelland, de Nederlandse Voerstreek, zeg maar. Wanneer ik in Camerig toekom op de parking aan restaurant Buitenlust, is het er verlaten en stil. Ik duffel me nog goed in, want het is op dat moment slechts 2°C. Maar al vrij snel gaan muts en jas uit en gaat de temperatuur stelselmatig omhoog. Naarmate de ochtend vordert, begin ik ook steeds meer wandelaars en fietsers tegen te komen. Opvallend veel, eigenlijk. Het lijkt wel of iedereen na de natte en druilerige voorbije weken, plots buiten moet om van het zonnetje te genieten. Ik neem het er graag bij, want de omgeving is bijzonder mooi. Het is de eerste maal dat ik in deze ‘tegenhanger’ van de Voerstreek kom wandelen, maar dat zal hopelijk niet de laatste keer zijn om in dit mooie glooiende landschap te wandelen.
Wanneer ik terug aan de wagen kom, is het er een drukte van jewelste. Het idee om nog een koffietje te drinken op het terras van restaurant Buitenlust, kan ik op m’n buik schrijven. Het zit er snokvol. Dat houden we te goed voor een volgende keer. Ik passer nog langs het kasteel van Sippenaken en dan gaat het in alle rust huiswaarts.